“Paul en ik zijn 50 jaar niet alleen maar bevriend geweest, maar we hebben al die jaren ook door elkaars  toneel- en literaire leven gewandeld.”

“Paul heeft zóveel gegeven aan onze stad. Dit is het moment om iets terug te doen. Een blijvend eerbetoon aan een fenomenale artiest en een fantastisch mens.”

“Paul van Vliet is zijn hele leven een voorbeeld geweest van hoe je als artiest je eigen allergrootste plezier op het podium kunt delen met de wereld, en jezelf kunt inzetten om die een beetje mooier te maken. Scherp op de inhoud, grappig, ontroerend, maar ook gewoon aardig. Dat kan, liet Paul zien. Dat mag, nee dat moet in beton / brons / goud gegoten worden zodat we het altijd onthouden. Zoals Paul het deed, zo kan het ook.”

“Den Haag zonder beeld van de Hagenaar Paul van Vliet? Onmogelijk!”

“Paul was Mister Unicef
Als wij er niet voor zorgen 
Dat de toekomst is geborgen
Voor de kinderen van morgen 
Wie dan wel ?
En dat heeft hij gedaan
Ik mis hem met heel mijn hart.”

“Als we elkaar zagen op het Lange Voorhout, of met een mooi gesprek aan zee; het leek of Den Haag van hem was, dat neem ik met me mee.”

“De hoeveelheid liefde, troost en blijdschap die hij op elk podium in Nederland over zijn grote publiek heeft heen gestrooid is onnavolgbaar. Met zijn theater Pepijn heeft hij elke generatie cabaretiers een plek gegeven om het vak te leren. Er is naar mijn mening geen collega die meer een standbeeld verdient dan Paul van Vliet.”

“Vooral zijn liedjes zijn meegereisd in mijn leven en hebben mij altijd enorm ontroerd en gesteund. Ik ben bijzonder trots dat ik mee mag helpen om dit beeld voor Paul te realiseren.”

“Matinee in de Koninklijke Schouwburg. Soms denk ik na een lied aan mijn beroemde voorganger. Veilig achterop, bij de grote Paul van Vliet.”

“Paul van Vliet was thuis in De Koninklijke Schouwburg. Meer dan 60.000 bezoekers wist hij tussen 2012-2018 te inspireren met zijn verhalen, sketches, conferences en natuurlijk zijn prachtige liederen. We zijn hem nog steeds dankbaar en hij leeft voort; zijn portret hangt bij ons in de foyer, zijn gedicht is nog steeds te lezen, wat zou het mooi zijn als elke passant aan het Smidswater hem nog kan groeten.”

“Ik was ‘een meisje van dertien’ toen ik Paul voor het eerst ontmoette. Wij woonden in hetzelfde buurtje en Paul groette mij altijd met een grote glimlach en zei ‘Dag lief klein meisje!’. Ik had nooit kunnen vermoeden dat ik decennia later weer in zijn straat zou komen wonen en bij UNICEF met hem samen zou gaan werken. Vandaag zetten we met dezelfde passie zijn droom voort met het Paul van Vliet Fonds.”

“Bijzonder eervol om een beeld van Paul gestalte te mogen geven. Eerder maakte ik zijn portret voor theater Pepijn en Carré. Van het eerste optreden Oh Pardon van Cabaret Pepijn in 1964 tot zijn laatste one-man show Alleen op Zondag bewaar ik mooie herinneringen.”

“Ik ben als organisator nauw betrokken bij de activiteiten van de stichting, zoals straks de feestelijke onthulling van het beeld. Vanaf mijn jeugd verzamel ik vinyl en verzamelde al platen van Paul, uit zijn tijd van het ‘Leidsch Studenten Cabaret.”

“Paul van Vliet, hij was net zo lief als hij lang was. Ik had een zeer zachtaardige en zorgzame vriend en collega aan hem. Daarbij was hij een bewonderenswaardig zorgvuldige vakman. Hij wordt ernstig gemist.”

“Paul was Mister Unicef
Als wij er niet voor zorgen 
Dat de toekomst is geborgen
Voor de kinderen van morgen 
Wie dan wel ?
En dat heeft hij gedaan
Ik mis hem met heel mijn hart.”

“Paul van Vliet is zijn hele leven een voorbeeld geweest van hoe je als artiest je eigen allergrootste plezier op het podium kunt delen met de wereld, en jezelf kunt inzetten om die een beetje mooier te maken. Scherp op de inhoud, grappig, ontroerend, maar ook gewoon aardig. Dat kan, liet Paul zien. Dat mag, nee dat moet in beton / brons / goud gegoten worden zodat we het altijd onthouden. Zoals Paul het deed, zo kan het ook.”

“Den Haag zonder beeld van de Hagenaar Paul van Vliet? Onmogelijk!”

“De hoeveelheid liefde, troost en blijdschap die hij op elk podium in Nederland over zijn grote publiek heeft heen gestrooid is onnavolgbaar. Met zijn theater Pepijn heeft hij elke generatie cabaretiers een plek gegeven om het vak te leren. Er is naar mijn mening geen collega die meer een standbeeld verdient dan Paul van Vliet.”

“Matinee in de Koninklijke Schouwburg. Soms denk ik na een lied aan mijn beroemde voorganger. Veilig achterop, bij de grote Paul van Vliet.”

“Paul van Vliet was thuis in De Koninklijke Schouwburg. Meer dan 60.000 bezoekers wist hij tussen 2012-2018 te inspireren met zijn verhalen, sketches, conferences en natuurlijk zijn prachtige liederen. We zijn hem nog steeds dankbaar en hij leeft voort; zijn portret hangt bij ons in de foyer, zijn gedicht is nog steeds te lezen, wat zou het mooi zijn als elke passant aan het Smidswater hem nog kan groeten.”

“Paul van Vliet, hij was net zo lief als hij lang was. Ik had een zeer zachtaardige en zorgzame vriend en collega aan hem. Daarbij was hij een bewonderenswaardig zorgvuldige vakman. Hij wordt ernstig gemist.”

“Paul en ik zijn 50 jaar niet alleen maar bevriend geweest, maar we hebben al die jaren ook door elkaars  toneel- en literaire leven gewandeld.”

“Paul van Vliet was thuis in De Koninklijke Schouwburg. Meer dan 60.000 bezoekers wist hij tussen 2012-2018 te inspireren met zijn verhalen, sketches, conferences en natuurlijk zijn prachtige liederen. We zijn hem nog steeds dankbaar en hij leeft voort; zijn portret hangt bij ons in de foyer, zijn gedicht is nog steeds te lezen, wat zou het mooi zijn als elke passant aan het Smidswater hem nog kan groeten.”

“Paul heeft zóveel gegeven aan onze stad. Dit is het moment om iets terug te doen. Een blijvend eerbetoon aan een fenomenale artiest en een fantastisch mens.”

“Paul was Mister Unicef
Als wij er niet voor zorgen 
Dat de toekomst is geborgen
Voor de kinderen van morgen 
Wie dan wel ?
En dat heeft hij gedaan
Ik mis hem met heel mijn hart.”

“Ik was ‘een meisje van dertien’ toen ik Paul voor het eerst ontmoette. Wij woonden in hetzelfde buurtje en Paul groette mij altijd met een grote glimlach en zei ‘Dag lief klein meisje!’. Ik had nooit kunnen vermoeden dat ik decennia later weer in zijn straat zou komen wonen en bij UNICEF met hem samen zou gaan werken. Vandaag zetten we met dezelfde passie zijn droom voort met het Paul van Vliet Fonds.”

“Als we elkaar zagen op het Lange Voorhout, of met een mooi gesprek aan zee; het leek of Den Haag van hem was, dat neem ik met me mee.”

“Vooral zijn liedjes zijn meegereisd in mijn leven en hebben mij altijd enorm ontroerd en gesteund. Ik ben bijzonder trots dat ik mee mag helpen om dit beeld voor Paul te realiseren.”

“Bijzonder eervol om een beeld van Paul gestalte te mogen geven. Eerder maakte ik zijn portret voor theater Pepijn en Carré. Van het eerste optreden Oh Pardon van Cabaret Pepijn in 1964 tot zijn laatste one-man show Alleen op Zondag bewaar ik mooie herinneringen.”

“Ik ben als organisator nauw betrokken bij de activiteiten van de stichting, zoals straks de feestelijke onthulling van het beeld. Vanaf mijn jeugd verzamel ik vinyl en verzamelde al platen van Paul, uit zijn tijd van het ‘Leidsch Studenten Cabaret.”